آتشى كه براى گيراندنش وسيلهاى درست كرده بودند (5).
در حالى كه خودشان براى تماشاى ناله و جان دادن و سوختن مؤمنين بر لبه آن آتش مىنشستند (6).
و خود نظارهگر جنايتى بودند كه بر مؤمنين روا مىداشتند (7).
در حالى كه هيچ نقطه ضعفى و تقصيرى از مؤمنين سراغ نداشتند بجز اينكه به خدا ايمان آورده بودند (8).
خداى مقتدر حميدى كه ملك آسمانها و زمين از آن اوست و خدا بر همه چيز شاهد و نظارهگر است (9).
محققا اين ستمگران و همه ستمگران روزگار كه مؤمنين و مؤمنات را گرفتار مىكنند و بعدا از كرده خود پشيمان هم نمىشوند عذاب جهنم در پيش دارند و عذابى سوزاننده (10).
محققا كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته مىكنند باغهايى در پيش دارند كه نهرها از زير درختانش جارى است و اين خود رستگارى بزرگ است (11).
و محققا دستگير كردن پروردگار تو بسيار سخت است (12).
آرى اوست آغازگر پيدايش عالم و او است كه بعد از فناى آن، دوباره اعادهاش مىدهد (13).
و آمرزگار و محبوب و مهربان هم او است (14).
صاحب عرش پر عظمت (15).
و تنها كسى است كه هر چه بخواهد مىكند (16).
آيا داستان لشكريان را شنيدهاى؟ (17).
لشكريان فرعون و ثمود (18).
كفار قوم تو از سرنوشت آنان پند نخواهند گرفت چون تكذيب خوى آنان شده است (19).
و خداى تعالى از خارج وجودشان محيط به وجودشان است (20).
و اين قرآن افسانه نيست بلكه قرآنى است مجيد (21).
كه در لوح محفوظ جاى دارد (22).
اين سوره مشتمل بر انذار و بشارت است، و در آن به سختى كسانى را انذار كرده كه مردان و زنان مسلمان را به جرم اينكه به خدا ايمان آوردهاند شكنجه مىكنند، نظير مشركين