(111) سوره تبت مكى است و پنج آيه دارد (5)

سوره المسد (111): آيات 1 تا 5

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ (1) ما أَغْنى‏ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ (2) سَيَصْلى‏ ناراً ذاتَ لَهَبٍ (3) وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4)

فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5)

ترجمه آيات‏

به نام خداى رحمان و رحيم.

بريده باد دو دست ابى لهب (مرگ بر او باد) (1).

مال وى و آنچه را به دست آورده دردى را از او دوا نكرد (2).

به زودى وارد آتشى شعله‏ور شود (3).

با زنش كه باركش هيزم است (4).

و طنابى تابيده (از ليف خرما) به گردن دارد (5).

بيان آيات‏

اين سوره تهديد شديدى است به ابو لهب، تهديدى است به هلاكت خودش و عملش، تهديدى است به آتش جهنم براى خودش و همسرش، و اين سوره در مكه نازل شده است.

" تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ"" تب" و" تباب" بنا بر آنچه جوهرى معنى كرده به معناى خسران و هلاكت است «1».

(1) صحاح اللغة، ماده" تب".