مكتب سوسياليزم توجهش به " مضاف " ها است ، مي گويد اين مضافها وقتي [ همراه ] " من " مي آيد مثلا " خانه من " و " پول من " مي شود ، " من " را " من " مي كند . مضافها را برداريد ، چون وقتي مضافها اختصاصي شد " من ساز " است ( 1 ) . ولي اين مكتب مي گويد نه ، مضافهاي " من " كاري نمي كند ، مضاف اليه هاي " من " كار مي كند . مي گويد " من چه " ؟ يعني اين من به چه تعلق دارد ؟ اگر من به امور فردي و محدود اختصاص داشته باشد " من " ، " من " مي شود . . . ( 2 ) ولي وقتي روح به امور جمعي تعلق داشته باشد مثلا به ايده ، ايمان و خدا تعلق داشته باشد آن وقت است كه " من " تبديل به " ما " مي شود . طرفداران اين مكتب مي گويند : ما از طرفي انسانهائي را مي بينيم كه اشياء زيادي به آنها تعلق پيدا كرده ولي " من " آنها ، " من " باقي نمانده و " ما " شده است . وقتي هيچ چيزي به آنها تعلق نداشته ، " من " آنها " ما " بوده و وقتي همه چيز را هم داشته اند " من " آنها " ما " بوده است ، چون روح و روانشان به اشياء تعلق نداشته است . علي ( ع ) در زندگي چنين بود . او يك زندگي پرنوساني داشت . روزي را گذرانده است كه [ قوت او ] به همان مقداري كه
1 مي دانيد كه اينها در اصل ، هم در قديم الايام و هم در دوره جديد ، اصل اشتراك را در مورد خانواده هم گفتند ولي به مشكل برخورد كردند . حتي در ابتداي انقلاب كمونيستي در شوروي ، مسئله اشتراك در زن هم پيشنهاد شد ولي بعد در سال 1936 اين را به كلي حذف كردند . در اينجا هم مسئله " من " و " ما " مي آيد ولي ديدند عملي نيست .
2.
[ افتادگي از متن پياده شده است و چنانكه در مقدمه ذكر شد نوار دو جلسه آخر در دست نيست ] .