يكي از كساني كه همراه عمر سعد و وقايع نگار قضايا بود ، در لحظات آخر حيات امام حسين ( ع ) كه ديگر جنگها تمام شده بود و ايشان در همان گودال قتلگاه ، بي حا ل افتاده بودند ، براي اينكه ثوابي كرده باشد ، رفت نزد عمر سعد ( 1 ) و گفت : اجازه بده من يك جرعه آب براي حسين بن علي ببرم ، چون او به هر حال رفتني است ، اين آب را بخورد يا نخورد ، براي تو تأثيري ندارد . عمر سعد اجازه داد ، ولي وقتي اين مرد رفت ، آن لعين ازل و ابد ( شمر ) داشت برمي گشت ، در حاليكه سرمقدس را همراه داشت . همين مردي كه براي امام آب برده بود ، مي گويد : والله لقد شغلني نور وجهه عن الفكرش في قتله بشاشت چهره اش نگذاشت كه اصلا درباره كشته شدنش فكر كنم ، يعني در حاليكه سرامام حسين بريده مي شد ، لبش خندان بوده است . انسان كامل يعني انساني كه حوادث روي او اثر نمي گذارد . . . ( 2 ) علي ( ع ) آن كسي است كه مراحل و مراتب اجتماعي را از پائين ترين شغل از جنبه اقتصادي مثل عملگي ( 3 ) تا عاليترين [ مناصب ] اجتماعي كه زمامداري و خلافت است [ طي كرده است ] . " علي الوردي " مي گويد علي ( ع ) فلسفه كارل ماركس را نقض كرد ، براي اينكه علي در كوخ همانجور زندگي مي كرد كه در كاخ ، و در كاخ همانطور زندگي مي كرد كه در كوخ ( مقصود كاخ
1 [ مثل ] بعضي از آدمهاي مقدس پيشه ما كه مي خواهند عملي كه هيچ زحمتي و عكس العملي نداشته باشد ، انجام دهند و در ضمن ثوابي هم كرده باشند .
2.[ افتادگي از نوار است ] .
3.علي ( ع ) مدتها عملگي هم كرده است ، نه اينكه [ پول ] نداشته است ، علي هر چه كه مي داشت مثل غنائم جنگي انفاق مي كرد و فردا دنبال كار كردن مي رفت .