مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1092

زان همي پرسى چرا اين مي كنى ورنه اين گفتن چرا از بهر چيست اين چرا گفتن سال از فايده ست از چه رو فايده ى جويى اى امين پس نقوش آسمان و اهل زمين گر حكيمى نيست اين ترتيب چيست كس نسازد نقش گرمابه و خضاب كس نسازد نقش گرمابه و خضاب
كه صور زيتست و معنى روشنى چونك صورت بهر عين صورتيست جز براى اين چرا گفتن بدست چون بود فايده اين خود همين نيست حكمت كان بود بهر همين ور حكيمى هست چون فعلش تهيست جز پى قصد صواب و ناصواب جز پى قصد صواب و ناصواب