مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1554

گفت صوفى كه چه بودى كين جهان هر دمى شورى نياوردى به پيش شب ندزديدى چراغ روز را جام صحت را نبودى سنگ تب خود چه كم گشتى ز جود و رحمتش خود چه كم گشتى ز جود و رحمتش
ابروى رحمت گشادى جاودان بر نياوردى ز تلوينهاش نيش دى نبردى باغ عيش آموز را آمنى با خوف ناوردى كرب گر نبودى خرخشه در نعمتش گر نبودى خرخشه در نعمتش