مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1695

رو به هم كردند هر سه مفتتن هر سه در يك فكر و يك سودا نديم در خموشى هر سه را خطرت يكى يك زمانى اشك ريزان جمله شان يك زمان از آتش دل هر سه كس يك زمان از آتش دل هر سه كس
هر سه را يك رنج و يك درد و حزن هر سه از يك رنج و يك علت سقيم در سخن هم هر سه را حجت يكى بر سر خوان مصيبت خون فشان بر زده با سوز چون مجمر نفس بر زده با سوز چون مجمر نفس