مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 179
نمايش فراداده
 دفتر اول از كتاب مثنوى

نصيحت كردن مرد مر زن را كى در فقيران به خوارى منگر و در كار حق به گمان كمال نگر و طعنه مزن در فقر و فقيران به خيال و گمان بي نوايى خويشتن

  • حاش لله طمع من از خلق نيست بر سر امرودبن بينى چنان چون كه بر گردى تو سرگشته شوى چون كه بر گردى تو سرگشته شوى
  • از قناعت در دل من عالميست زان فرود آ تا نماند آن گمان خانه را گردنده بينى و آن توى خانه را گردنده بينى و آن توى