مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 430

چون مرا ديدى خدا را ديده اى خدمت من طاعت و حمد خداست چشم نيكو باز كن در من نگر بايزيد آن نكته ها را هوش داشت آمد از وى بايزيد اندر مزيد آمد از وى بايزيد اندر مزيد
گرد كعبه ى صدق بر گرديده اى تا نپندارى كه حق از من جداست تا ببينى نور حق اندر بشر همچو زرين حلقه اش در گوش داشت منتهى در منتها آخر رسيد منتهى در منتها آخر رسيد