مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 737

قوم گفتند اين همه زرقست و مكر هر رسول شاه بايد جنس او مغز خر خورديم تا ما چون شما كو هما كو پشه كو گل كو خدا اين چه نسبت اين چه پيوندى بود اين چه نسبت اين چه پيوندى بود
كى خدا نايب كند از زيد و بكر آب و گل كو خالق افلاك كو پشه را داريم همراز هما ز آفتاب چرخ چه بود ذره را تاكه در عقل و دماغى در رود تاكه در عقل و دماغى در رود