دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 2 -صفحه : 384/ 179
نمايش فراداده

نيز] مؤمنانى كه نماز مى‏خوانند و در حال ركوع، صدقه مى‏دهند». 1

603.تذكرة الخواصّ ـ درباره گفته خداى متعال: «تنها ولىّ شما، خدا و پيامبر اوست و مؤمنانى كه...»: پيامبر خدا [از خانه‏اش] بيرون آمد. در مسجد، على عليه السلام به نماز ايستاده بود و مسكينى هم انگشترى با خود داشت. پيامبر صلي الله عليه و آله به او گفت: «آيا كسى چيزى به تو بخشيد؟». گفت: آرى؛ آن نمازگزار اين انگشتر را در حالت ركوع به من داد. پس پيامبر خدا تكبير گفت و جبرئيل عليه السلام فرود آمد و اين آيه را تلاوت كرد و حسّان بن ثابت هم سرود:

*اى ابو الحسن! جان و خون من فدايت باد

* و نيز هر كندرو و تندرو در طريق هدايت!

*تو كسى هستى كه در ركوعت عطا كردى

* جان مردمان به فدايت، اى بهترين ركوع كننده!

*اى بهترين سرور، با انگشتر مباركت!

* و اى بهترين خريدار و اى بهترين فروشنده!

*پس خداوند، بهترين ولايت را درباره تو نازل كرد

* و آن را در آيه‏هاى محكم دين، 2 بيان

نمود.

و نيز سرود:

*اين كيست كه انگشترش را در ركوع، صدقه داد

* و آن را نزد خود، نيك پنهان داشت؟

*كسى كه بر بستر محمّد خوابيد

* تا محمّد، شبانه به سوى غار رفت؛

*آن‏كه در قرآن، «مؤمن» ناميده شد

در نُه آيه كه فراوان تلاوت مى‏شوند. 3

1 -  تذكرة الخواصّ: 15، شواهد التنزيل: 1 در نُه آيه كه فراوان تلاوت مى‏شوند. 3 1 -  تذكرة الخواصّ: 15، شواهد التنزيل: 1 237/238.