جزء به كل؛ زيرا خم، جزئى از وادى بزرگ جُحْفه است ـ همانگونه كه مىآيد ـ.
اين نام، در حديث عايشه دختر سعد نيز آمده است، كه آن گونه كه در المراجعات 1آمده، نسائى، آن را در كتاب خصائص أمير المؤمنين 2 آورده است. متن آن، چنين است:
از عايشه، دختر سعد، شنيدم كه مىگويد: پدرم مىگفت: شنيدم پيامبر خدا روز «جحفه»....
ابن كثير نيز آن را در السيرة، از ابن جرير طبرى چنين نقل كرده است:
از عايشه، دختر سعد، روايت شده كه شنيده است پدرش مىگويد: شنيدم پيامبر خدا روز «جحفه»، در حالى كه دست على عليه السلام را گرفته بود، گفت: .... 3 ه ـ به آن «خَرّار» هم گفته مىشود. سكونى مىگويد:
به موضع غدير در غدير خم، «خرّار» مىگويند. 4 اين تعريف، با تعريف بكرى از «خرّار» در معجم ما استعجم، مطابقت دارد. او مىگويد:
زبير مىگويد: آن، وادىاى در حجاز است كه [آبش] به جحفه مىريزد. 5 و ـ هماكنون، مردم، نامش را مختصر مىكنند و به آن «غدير» مىگويند.
ز ـ غُرَبه، كه نام كنونىِ منطقه است و آن را ساكنان امروزين آن، بر آن اطلاق مىكنند. بلادى مىگويد:
غدير خم، امروزه «غُرَبه» ناميده مىشود و آن، گودالى است كه تعدادى اندك
1 - المراجعات: 311. 2 - خصائص أمير
المؤمنين: 42/8. 3 -
السيرة النبويّة ، ابن كثير: 4/423. 4 - معجم ما استعجم: 2 / 510. 5 - معجم ما استعجم: 2 / 492.