الْمُؤْمِنُونَ؛ بگو جز آنچه خداوند برايمان مقدَّر كرده است، به ما نمىرسد. او مولاى ماست، و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكّل كنند»، نوشته است:
أولى بنا من أنفسنا فى الموت والحياة؛ 1 خدا اختيارش در زندگى و مرگ ما، از خودمان بيشتر است.
چنان كه پيشتر آورديم، آمدن مولا به معناى «سرپرست» و «متولّى امور» نيز از جمله روشنترين كاربردهاى واژه «مولا» است و بسيارى بدان تصريح كردهاند كه از آن جملهاند:
ابو العبّاس محمّد بن يزيد، معروف به مُبرَّد، در تفسير آيه 11 از سوره محمّد: «ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ ءَامَنُوا؛ آن، بدان سبب است كه خداوند، مولاى مؤمنان است» مىنويسد:
ولى و مولا، يك معنا دارند و آن يعنى: كسى كه به خلقش سزاوار و متولّى امور آنان است. 2
فرّاء نيز نوشته است:
ولى و مولا در كلام عرب، يك معنا دارند. معانى القرآن: 2/161،2
راغب اصفهانى، مفسّر و اديب و قرآنپژوه بزرگ قرن چهارم نيز نوشته است:
ولايت ، سرپرستى امر است. ولى و مولا، هر دو در اين معنا استعمال مىشوند و هر يك، هم به معناى فاعلى (مُوالى) و هم به معناى مفعولى (مُوالى) به كار مىروند. 4 ابو الحسن على بن احمد واحدى نيشابورى، مفسّر و اديب بزرگ قرن پنجم، در تفسير آيه 62 از سوره انعام: «ثُمَّ رُدُّوآا إِلَى اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ؛ سپس به سوى خدا،
1 - البحر المحيط: 5
/ 53. 2 - الشافى: 2/271. 3 - معانى القرآن: 2/161، الشافى: 2/271. 4 -
مفردات ألفاظ القرآن: ماده «ولى».