مردمان خواند و حقّ «حق» را ادا كرد! سلام خدا بر او كه با غمى بر سينه ـ برخاسته از آنچه مى‏دانست ـ و با دغدغه‏اى از موضع‏ها و گفته‏ها و جريان‏سازى‏ها، پيام ولايتِ علوى را آورد و حرمت حق را پاس داشت! درود خدا بر او و بر كسانى كه راه او را پيمودند و جان خود را فداى او نمودند!

3 . تاج نهادن بر سر على در روز غدير

اين، پيامبر صلي الله عليه و آله است كه عمامه‏اش را بر سر على عليه السلام مى‏نهد تا بر شكوه و جلال مراسم بيفزايد، كه حقيقتا نورى بر نور است.

پيامبر صلي الله عليه و آله از بلنداى جايگاهى كه براى ابلاغ حق، سامان داده بودند، فرود مى‏آيد و سبُك‏بال از اين‏كه پيامِ حق را گزارده است، در حلقه مردمان قرار مى‏گيرد و مردمان، بر گرد او حلقه مى‏زنند.

بى‏گمان، آنچه بر دل‏ها مى‏گذرد، گونه‏گون است: چه شد؟ چه بود؟ على و جانشينى پيامبر خدا؟! كم نبودند كسانى كه آن همه تأكيد و تنبّه و تصريح پيامبر صلي الله عليه و آله را (از آغازين روزهاى بعثت تا كنون) ناديده مى‏گرفتند و بر مقتضاى هواهاى نفسانى خود پاى مى‏فشردند.

پيامبر صلي الله عليه و آله احساس مى‏كند كه هنوز كار، پايان نگرفته است و تأكيدها و تتميم‏ها و تكميل‏هاى ديگر، لازم است. على عليه السلام را فرا مى‏خوانَد و عمامه «سحاب» ¹ خود را بر سر مولا عليه السلام مى‏نهد. بدان روزگاران، آن كس كه حاكميت مى‏يافت، «تاج» بر سر مى‏نهاد و اين، شيوه پادشاهان و اميران بود. اكنون پيامبر خدا كه جايگاه حاكميت را براى على عليه السلام رقم زده است، چنان مى‏كند و بر سر على عليه السلام عمامه مى‏نهد كه عمامه «تاجِ» عرب است. ²

1 -  سحاب، به معناى «اَبْر»، نام يكى از دستارهاى پيامبر خدا بود.

2 -  مسند الشهاب: 1/75/47، النهاية فى غريب الحديث: ماده «توج».