گويند. مردم چنين كردند و من، آن روز، خردسال‏ترين آنان بودم كه به على عليه السلام سلام گفتم. ¹

5 . تهنيت بر ولايت و امارت

اين تصريح‏ها و تأكيدها، آن روز، حقيقت را آفتابى كرده بود. همگان، در آن روز، از اين حادثه و ابلاغ، «نصب مولا عليه السلام بر ولايت» را مى‏فهميدند و بدين سان، يكسر به سويش مى‏شتافتند و ولايت را به او تبريك و تهنيت مى‏گفتند. طُرفه آن كه داعيه‏داران بعدى، اوّلين كسانى بودند كه چنين كردند. از جمله، خليفه دوم كه گفت:

مباركت باد، اى پسر ابو طالب! امروز ولىّ هر مرد و زن مسلمان شدى.

منابع بسيارى اين سخن را با الفاظ گونه‏گون از خليفه دوم گزارش كرده‏اند، چنان كه از بسيارى ديگر. ²

6 . شعر شاعران

فهم اديبان و شاعران از واژگان، در تمامى فرهنگ‏ها از اعتبار ويژه برخوردار است. عالمان، هماره براى تعيين معناى واژه، آن گاه كه معانى مُحتملى داشته باشد، به فهم اديبان و شاعران استناد مى‏كنند.

شاعر بلند آوازه آن روزگار، حَسّان بن ثابت، بى‏درنگ پس از فرود آمدن پيامبر صلي الله عليه و آله از جايگاه، به پا مى‏خيزد و از پيامبر خدا براى سرايش اشعار، رخصت مى‏طلبد و آن گاه چكامه بلندش را با مطلع:

*يناديهُم يوم الغدير نبيّهم    

*بخمٍّ وأسمِع بالرسول مناديا

*روز غدير در خُم، پيامبرشان ندايشان داد

* اينك به نداى رسول، گوش فرا ده.

1 -  ر.ك: ص 276 (سلام رهبرى).

2 -  ر.ك: ص 278 (تبريك رهبرى).