دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 4 -صفحه : 369/ 299
نمايش فراداده

1733.امام على عليه السلام : از دشمنت عيبجويى مكن، گرچه او از تو عيبجويى كند. 1

8 / 12

نرم‏خويى تا زمانى كه توطئه در كار نباشد

1734.امام على عليه السلام : نرم خويى، تيزىِ مخالفت را كُند سازد. 2

1735.امام على عليه السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ: به دشمنت، اندازه‏اى نزديك شو كه به خواسته‏ات برسى، و در نزديكى به او زياده‏روى منما تا خود و ياورت را خوار سازى. در چوبى كه در برابر خورشيد نصب شده، بنگر. اگر آن را مايل كنى، سايه‏اش بسيار شود و اگر در مايل كردن زياده‏روى كنى، سايه كم گردد. 3

1736.تاريخ الطبرى ـ به نقل از عبد الملك بن ابى حرّه حنفى ـ: على عليه السلام روزى براى ايراد سخنرانى بيرون رفت. او در حال سخنرانى بود كه خوارج، در گوشه‏هاى مسجد، شعار «لاحكم الاّ للّه‏؛ حكمرانى جز براى خداوند نيست!»، سر دادند.

على عليه السلام فرمود: «اللّه‏ اكبر! سخن حقّى است كه از آن، باطلْ اراده مى‏شود. اگر ساكت شوند، از آنان صرف‏نظر مى‏كنيم، و اگر سخن گويند، با آنان احتجاج مى‏ورزيم، و اگر بر ما خروج كنند، با آنان پيكار خواهيم كنيم». 4

1737.السنن الكبرى ـ به نقل از كثير بن نمر ـ: در حالى كه در نماز جمعه بودم و على عليه السلام بر منبر بود، مردى به پا خاست و گفت: «لا حكم الاّ للّه‏؛ حكمرانى جز براى خداوند نيست!».

مردى ديگر هم به پا خاست و گفت: «لا حكم الاّ للّه‏!». آن‏گاه خوارج از گوشه‏هاى مسجد، به پا خاستند. على عليه السلام با دست به آنان اشاره كرد كه بنشينند [و

1 - غرر الحكم: 10418.

2 - غرر الحكم: 560.

3 - شرح نهج‏البلاغة: 20/342/923.

4 - تاريخ الطبرى: 5/72، الكامل فى التاريخ: 2/398، أنساب الأشراف: 3/135 .