سياهان هندى را كُشتند. حُكَيم بن جبله را به قتل رساندند ومردانى صالح را كشتند. سپس در جستجوى هركه نجات يافته بود، رفتند و آنان را در پسِ هر ديوار و بلندىاى كه بودند، گرفتند و آوردند و با شكنجه و دستبسته، گردن زدند. چه مىخواهند؟ خداوند، آنان را بكُشد! [از حق] به سوى چه رو مىكنند؟
به سوى آنان حمله بريد و بر آنان سخت گيريد و با شكيبايى و اميد به ثواب الهى، با آنان رو در رو شويد. در حالىكه مىدانيد شما هماوردان و جنگكنندگان با آنهاييد، خود را براى سختْ نيزه زدن و محكمْ شمشير كوبيدن بر آنان و هماوردجويى آماده سازيد و هريك از شما كه در خود به هنگام رودررويى قوّت قلبى احساس كرد و در برادرش سستى ديد، از برادرش حمايت كند، چنان كه از خود دفاع مىكند. اگر خدا مىخواست، او را نيز به سان وى قرار مىداد». 1
الإرشاد: 1/252، بحار الأنوار: 32/171/131. نيز، ر. ك: الجمل: 331.