2011.امام على عليه السلام : پس آن گاه كه حكومت را به دست گرفتم، گروهى پيمان شكستند و گروهى منحرف شدند و گروهى تجاوز كردند. گويا سخن خداوند سبحان را نشنيدهاند كه مىفرمايد: «تِلْكَ الدَّارُ الاْءَخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لاَيُرِيدُونَ عُلُوًّا فِى الاْءَرْضِ وَلاَ فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ 1 آن سراى آخرت را براى كسانى قرار مىدهيم كه در زمين، خواستار برترى و فساد نيستند، و فرجام [خوش]، از آنِ پرهيزگاران است»! آرى، به خدا سوگند، آن را دانستند و درك كردند؛ ولى دنيا در ديدهشان زيبا آمد و زيورهاى آن، چشمانشان را گرفت. 2
2012.شرح نهج البلاغة: طلحه و زبير، چند روز پس از بيعت به نزد على عليه السلام آمدند و به وى گفتند: اى امير مؤمنان! ستمى را كه در دوران حكومت عثمان بر ما رفت، شاهد بودى و مىدانستى كه نظر عثمان بر [دادن كارها به دست] بنى اميّه بود.
1 - قصص، آيه 83. 2 - نهج البلاغة: خطبه 3، معانى الأخبار: 361/1، علل الشرائع:
151/12 .