دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 5 -صفحه : 368/ 349
نمايش فراداده

است. از آنان كه نزد تو هستند، بيعت گير و با گروهى از يارانت نزد من آى. والسلام! 1 2370.شرح نهج البلاغة: هنگامى كه با على عليه السلام بيعت شد، براى معاويه چنين نوشت: «پس از حمد و سپاس خداوند؛ به درستى كه مردم، عثمان را بدون رايزنى با من به قتل رساندند و با مشورت خودشان، با من بيعت كردند و گِردِ من آمدند. هرگاه نامه‏ام به تو رسيد، براى من از مردم، بيعت بگير و نمايندگانى از بزرگان شام را از سوى خودت نزد من روانه كن». 2

3 / 4

سياست معاويه در پاسخ به امام على

2371.تاريخ الطبرى ـ در گزارش نامه امام على عليه السلام به معاويه و ابو موسى ـ : فرستاده اميرمؤمنان به سوى معاويه، سبره جُهَنى بود. او نزد معاويه رفت؛ ولى معاويه، نه نامه‏اى مى‏نوشت و نه پاسخى مى‏داد و فرستاده را نمى‏پذيرفت و هر گاه فرستاده از او جواب مى‏خواست، تنها اين اشعار را مى‏خواند:

*مانند دژى استوار بمان يا دستم را

* در جنگى خانمانسوز كه آتش برافروزد، بربند.

*جنگى با همسايگان و فرزندانتان كه

* كشتن فاجعه‏بار آنان، موى سر و گيجگاه را سپيد كند.

*جنگى كه زير دستان و بالا دستان را خسته كند

* و براى آن، جز ما سرپرستى و داورى يافت نشود.

هرگاه جُهَنى تقاضاى نوشتن پاسخ نامه را مى‏كرد، معاويه بيش از اين اشعار،

1 -  نهج البلاغة: نامه 75، بحار الأنوار: 32/365/340.

2 -  شرح نهج البلاغة: 1/230.