دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

است. بار خدايا! حق را بر محور على بچرخان، هر كجا كه او چرخيد». ¹ اين را نيز محدّثان اهل سنّت روايت كرده‏اند و در كتب صحاح خود آورده‏اند و كسى بر سندش اعتراض نكرده است و هيچ يك از آنان بر تكذيب راويانش اقدامى نكرده است و دليلى عقلى يا نقلى بر باطل بودنش يافت نمى‏شود. پس اعتقاد به درستى آن، لازم است. و از همين‏هاست اين سخن پيامبر صلي الله عليه و آله : «بارخدايا! دوست بدار آن را كه على را دوست بدارد، و دشمن باش با آن كه با على دشمن است، و يارى كن آن را كه على را يارى رسانَد، و خوار ساز آن را كه على را خوار سازد». ² اين روايت، مشهورتر از آن است كه نيازمند جمع سند باشد و اين حديث نيز نزد ناقلان اخبار، مسلّم است.

و نيز سخن پيامبر به على عليه السلام كه: «خدا بكُشد آن را كه با تو مى‏جنگد و دشمن باشد با كسى كه با تو دشمنى مى‏كند». ³ اين روايت نيز مشهور است و نزد محدّثان و اهل روايت، شناخته شده است و در كتب آنان ذكر شده است.

و نيز اين سخن پيامبر صلي الله عليه و آله كه: «آن كه على را اذيت كند، مرا اذيّت كرده است، و كسى كه مرا اذيت كند، خداوند متعال را اذيّت كرده است». ⁴ پيامبر خدا با اين سخن، حكم كرد كه آزُردن على عليه السلام آزردن خداوند است و آزردن خداوند ـ كه نامش شكوهمند است ـ، هلاك كننده و بيرون برنده از ايمان است. خداوندفرمود: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِى الدُّنْيَا وَالاْءَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا؛ ⁵ بى گمان، كسانى كه خدا و پيامبر او را آزار مى‏رسانند، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت مى‏كند و برايشان عذابى خفّت‏آور آماده ساخته است».

1 -  الطرائف : 103 / 150 ، كشف الغمّة : 1 / 143 ، إعلام الورى : 1 / 316 ، نهج الحقّ : 224 .

2 -  مسند ابن حنبل: 1/254/964 وهمان: 250/951.

3 - الكافئة: 36/37، الاحتجاج: 1/330/55، بشارة المصطفى: 166، الإصابة: 3/82/3254 .

4 -  ذخائر العقبى: 122، المعيار والموازنة: 224، الإفصاح: 128، العدد القويّة: 248/50.

5 - احزاب، آيه 57.