دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 5

ايراد، مصون نمى‏مانْد و انگيزه‏هاى ساختگى بودنش
روشن مى‏گشت و نشانه‏هاى خداوند سبحان بر بطلانش اقامه مى‏گرديد.
بدين ترتيب، صحّت و سلامت اين دو حديث از تمام آنچه گفته شد، خود،
دليلى روشن است بر ثابت بودن آنها ـ چنان كه ما بيان كرديم ـ.

از همين قبيل است روايت مستفيضى از پيامبر صلي الله عليه و آله كه به اميرمؤمنان
فرمود: «اى على! تو براى تأويل قرآن مى‏جنگى، چنان كه من براى تنزيلش
جنگيدم». ¹ نيز اين سخن پيامبر صلي الله عليه و آله خطاب به سهيل بن عمرو و كسانى كه
(براى [شنيدن [خطابه سهيل عليه بردگانى كه اسلام آورده بودند) نزد او
گرد آمده بودند، كه: «اى گروه قريش! [يا از اين كارها [دست بر مى‏داريد،
يا اين كه خداوند، مردى را به سوى شما برمى‏انگيزد كه براى تأويل قرآن با
شما بجنگد، چنان كه من براى تنزيلش با شما جنگيدم».

برخى از ياران پيامبر صلي الله عليه و آله به او گفتند: اى پيامبر خدا! او كيست؟ آيا فلانى
است؟ فرمود: «نه». گفتند: پس فلانى است؟ فرمود: «نه؛ بلكه او همان وصله
كننده كفش است كه اكنون درون اتاق است».

نگاه كردند و على عليه السلام را در اتاق يافتند كه كفش پيامبر خدا را وصله
مى‏زد. ²
و از همين قبيل است سخن پيامبر صلي الله عليه و آله به اميرمؤمنان كه: «پس از من با
ناكثين، قاسطين و مارقين مى‏جنگى». سخن درباره اين حديث هم مانند
ديگر احاديثى است كه گذشت. اين حديث نيز از هر ايراد سَندى مبرّاست و
دليلى بر بطلان صدور آن نيست و ثبوتش مسلّم است و شيعه و اهل سنّت،
تسليم نقل و روايت آن‏اند و اين، دليلى ديگر است بر درستى آن حديث.

و از همين نمونه‏هاست سخن پيامبر صلي الله عليه و آله كه: «على با حق است و حق با
على

1 -  المسترشد: 429/142، كفاية الأثر: 76 ، الإرشاد: 1/123 ، كشف الغمّة:
1/336.

2 -  الإفصاح: 135، مجمع البيان: 3/322، تأويل الآيات الظاهرة: 1/149/7.