فصل دوم: خبردادن پيامبر از فتنههاى پس از خود
1989.امام على عليه السلام : آن گاه كه خداوند سبحان، اين آيه را نازلكرد: «الآمآ* أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوآا أَن يَقُولُوآا ءَامَنَّا وَهُمْ لاَيُفْتَنُونَ؛
1 الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند:
"ايمان آورديم"، رها مىشوند ومورد آزمايش قرار نمىگيرند؟»، دانستم
تا زمانى كه پيامبر خدا در ميان ماست، فتنهها [و بحرانها] بر ما فرود
نمىآيد. گفتم: اى پيامبر خدا! اين چه فتنهاى است كه خداوند متعال به
تو خبر داده است؟فرمود: «اى على! امّت من پس از من آزمايش مىشوند». گفتم: اى
پيامبر خدا! آيا در روز جنگ اُحُد، آن گاه كه گروهى از مسلمانان به
شهادت رسيدند و شهادت نصيب من نشد و اين بر من گران آمد، به
من نفرمودى: «تو را مژده باد كه شهادت به دنبال توست»؟پيامبر خدا فرمود: «اين چنين است كه مىگويى. حال در آن هنگام،
صبر تو چگونه است؟».گفتم: اى پيامبر خدا! اين از موارد صبر نيست؛ بلكه از موارد مژده و
سپاسگزارى است.
عنكبوت، آيه 1 ـ 2.