لطفا منتظر باشید ...
فصل پنجم : انگيزههاى تجاوز كاران در نبرد با امام على
5 / 1
برترىجويى
2011.امام على عليه السلام : پس آن گاه كه حكومت را به دست گرفتم،گروهى پيمان شكستند و گروهى منحرف شدند و گروهى تجاوز
كردند. گويا سخن خداوند سبحان را نشنيدهاند كه مىفرمايد: «تِلْكَ
الدَّارُ الاْءَخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لاَيُرِيدُونَ عُلُوًّا فِى الاْءَرْضِ وَلاَ فَسَادًا
وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ 1 آن سراى آخرت را براى
كسانى قرار مىدهيم كه در زمين، خواستار برترى و فساد نيستند، و
فرجام [خوش]، از آنِ پرهيزگاران است»! آرى، به خدا سوگند، آن را
دانستند و درك كردند؛ ولى دنيا در ديدهشان زيبا آمد و زيورهاى آن،
چشمانشان را گرفت. 2 2012.شرح نهج البلاغة: طلحه و زبير، چند روز پس از بيعت به
نزد على عليه السلام آمدند و به وى گفتند: اى امير مؤمنان! ستمى را كه در دوران
حكومت عثمان بر ما رفت، شاهد بودى و مىدانستى كه نظر عثمان بر
[دادن كارها به دست] بنى اميّه بود.
1 - قصص، آيه 83.2 - نهج البلاغة: خطبه 3، معانى الأخبار: 361/1، علل الشرائع:
151/12 .
