دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 6 -صفحه : 439/ 202
نمايش فراداده

ناخوش دارند. اين را مى‏گويم و از خداوند بزرگ براى خود و شما آمرزش مى‏جويم.

جاسوسان معاويه، خطبه اشعث را به آگاهى‏اش رساندند. وى گفت: «سوگند به پروردگار كعبه، به صواب رفته است. اگر فردا ما با هم رويارو شويم، روميان به كودكان و زنان ما ميل كنند و پارسيان نيز بر زنان و كودكان عراقيان طمع ورزند.جز اين نيست كه اين را بخردان و انديشه‏ورزان در مى‏يابند. قرآن‏ها را بر لبه نيزه‏ها بنديد!».

پس شاميان به جنبش درآمدند و در سياهىِ شب، بانگ برآوردند: اى عراقيان! اگر شما ما را بكشيد، فرزندان ما چه كسى را دارند؛ و اگر ما شما را بكشيم، فرزندان شما چه كسى را؟ خدا را، خدا را! درباره بازماندگان انديشه كنيد. 1

11 / 2

دعاى امام پيش از برافراشته شدنِ قرآن‏ها

2571.مهج الدعوات ـ به نقل از سعد بن عبد اللّه‏، كه گفت: پيش از برافراشته شدنِ قرآن‏هاى شريف، على ـ درودهاى خدا بر او باد ـ چنين دعا كرد. راوى پيش از نقل دعا، سخنى به اين مضمون گفت: ابليس فريادى برآورد كه برخى از سپاهيان شنيدند. به معاويه و يارانش گوشزد كرد كه قرآن‏هاى فرازمند را به حيله‏گرى برفرازند؛ و خوارج نيز به سود معاويه و در مسير شبهه‏افكنى‏هايش اين نداى ابليس را اجابت كردند. آن‏گاه، سپاه معاويه قرآن‏ها را برافراشتند و بدين‏سان، ياران امير مؤمنان دچار اختلاف شدند ـ:

«بار خدايا! تو را مى‏خواهم كه از سختىِ بلا و سرزنش دشمنان به سلامت برون آيم.

وقعة صفّين: 480، شرح نهج‏البلاغة: 2/214.