دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

پس، شريح مى‏گفت: از هيچ چيز اين اندازه پشيمان نيستم كه چرا به جاى تازيانه زدن به عمرو، او را به شمشير نزدم تا روزگار بر وى چنان كند كه بايد.

سپس شاميان در پى ابو موسى برآمدند؛ ولى او بر مَركَب خويش بر نشست و به سوى مكّه رهسپار گشت.

ابن عبّاس گفت: خدا رأى ابو موسى را زشت سازد! او را هشدار دادم و امرش كردم كه عقل خويش به كار بندد؛ امّا چنين نكرد.

و ابوموسى مى‏گفت: ابن عبّاس مرا از حيله‏گرى اين مرد فاسق برحذر داشت؛ ولى من به وى اطمينان كردم و گمان بردم او هيچ چيز را بر خيرخواهى براى امّت ترجيح نمى‏دهد.

پس عمرو و شاميان به سوى معاويه رهسپار گشتند و او را به خلافت، سلام دادند. ابن عبّاس و شُرَيح بن هانى نيز نزد على عليه السلام بازگشتند. ¹

2625.تاريخ اليعقوبى: مردم ندا در دادند: به خدا سوگند، دو داور به چيزى جز آنچه در قرآن است، حكم كردند؛ امّا جز اين بر ايشان شرط شده بود. سپس افراد با تازيانه به جان هم افتادند و برخى، موى‏هاى يكديگر را مى‏كشيدند. آن‏گاه پراكنده گشتند.

و خوارج ندا در دادند: دو داور، كافر شدند. حكم، تنها از آنِ خداست! ²

14 / 9

گفتار امام پس از دريافت خبرِ داوران

2626.امام على عليه السلام ـ برگرفته سخن وى پس از داورى و دريافت خبر داوران ـ: امّا

1 - تاريخ الطبرى: 5/70، الكامل فى التاريخ: 2/396، الأخبار الطوال: 199 ـ 201.

2 -  تاريخ اليعقوبى: 2/190.