دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 6 -صفحه : 439/ 6
نمايش فراداده

بهتر است، در مى‏پيچى؛ ليكن فرجام نيك از آنِ كسى جز توست. اين بار گناهى كه بر دوش دارى، نتيجه خطاهايى است كه تو را دربر گرفته‏اند. والسّلام! 1

4 / 3

نامه امام به معاويه و پرهيز دادنش از جنگ

2382.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: على عليه السلام به او (معاويه) نوشت:

امّا بعد؛ اين مايه گم‏راهى كه با خود دارى، چندان دور از همانى نيست كه خانواده و خاندان تو با خود داشتند؛ هم ايشان كه كفر و باطل‏خواهى وادارشان كرد بر محمّد صلي الله عليه و آله حسد ورزند، تا آن‏گاه كه به خاك هلاكت در انداخته شدند ـ چنان كه خود مى‏دانى ـ؛ همانان كه هيچ حريمى را پاس نداشتند و هيچ رخداد بزرگى را دور نكردند. من، خويش، در آن سرزمين‏ها، حاضر بودم؛ در تنور جنگ با آنان حملهور بودم و بُرّندگى شمشيرهايشان را كُند مى‏ساختم و با سران ايشان و سردمداران گم‏راهى مى‏جنگيدم. به خواست خداوند، جانشين ايشان يعنى تو را نيز در پى همان پيشينيان خواهم فرستاد. و چه بد جانشينى است آن كه بر جاى پيشينيانى نشيند كه جايگاه و فرودگاهشان آتش است. والسّلام! 2

4 / 4

پاسخِ بس بى شرمانه معاويه

2383.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: معاويه به او (على عليه السلام ) نوشت:

امّا بعد؛ ديرگاهى است كه در گم‏راهى به پيش مى‏روى، همان سان كه ديرى است از نبرد بازمانده و روى گردانده‏اى. همچون شير، بيم بر مى‏انگيزى و همانندِ روباه، طفره‏زنان مى‏گريزى. تا چه هنگام از رويارويى با شيرهاى درنده و مارهاى

1 -  شرح نهج‏البلاغة: 16/133.

2 -  شرح نهج‏البلاغة: 16/134، بحارالأنوار: 33/86/401.