بهتر است، در مىپيچى؛ ليكن فرجام نيك از آنِ كسى جز توست. اين بار گناهى كه بر دوش دارى، نتيجه خطاهايى است كه تو را دربر گرفتهاند. والسّلام! 1
2382.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: على عليه السلام به او (معاويه) نوشت:
امّا بعد؛ اين مايه گمراهى كه با خود دارى، چندان دور از همانى نيست كه خانواده و خاندان تو با خود داشتند؛ هم ايشان كه كفر و باطلخواهى وادارشان كرد بر محمّد صلي الله عليه و آله حسد ورزند، تا آنگاه كه به خاك هلاكت در انداخته شدند ـ چنان كه خود مىدانى ـ؛ همانان كه هيچ حريمى را پاس نداشتند و هيچ رخداد بزرگى را دور نكردند. من، خويش، در آن سرزمينها، حاضر بودم؛ در تنور جنگ با آنان حملهور بودم و بُرّندگى شمشيرهايشان را كُند مىساختم و با سران ايشان و سردمداران گمراهى مىجنگيدم. به خواست خداوند، جانشين ايشان يعنى تو را نيز در پى همان پيشينيان خواهم فرستاد. و چه بد جانشينى است آن كه بر جاى پيشينيانى نشيند كه جايگاه و فرودگاهشان آتش است. والسّلام! 2
2383.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: معاويه به او (على عليه السلام ) نوشت:
امّا بعد؛ ديرگاهى است كه در گمراهى به پيش مىروى، همان سان كه ديرى است از نبرد بازمانده و روى گرداندهاى. همچون شير، بيم بر مىانگيزى و همانندِ روباه، طفرهزنان مىگريزى. تا چه هنگام از رويارويى با شيرهاى درنده و مارهاى
1 - شرح نهجالبلاغة: 16/133. 2 - شرح نهجالبلاغة: 16/134، بحارالأنوار:
33/86/401.