دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

طريف، از قبيله بنى ربيعة بن مالك، به آثار كسرا مى‏نگريست و به سخن ابن يعفر تميمى استناد مى‏جُست:

*بادها بر ديار آنها برگذشت

* گويا از پيش وعده‏اى داشتند.

على عليه السلام گفت: «چرا نمى‏گويى: "كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ* وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ* وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ* كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا ءَاخَرِينَ* فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَآءُ وَالاْءَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ؛ ¹ پس از خود، چه باغ‏ها و چشمه‏سارها بر جاى نهادند؛ و كشتزارها و خانه‏هاى نيكو؛ و نعمتى كه در آن، غرق شادمانى بودند. بدين‏سان بودند و ما آن نعمت‏ها را به مردمى ديگر وا گذاشتيم. نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين؛ و نه به آنان مهلت داده شد". همانا اينان ارث بردند و آن‏گاه از آنان ارث برده شد. ايشان شكر نعمت به جاى نياوردند و بر اثر گناه، دنيايشان را از آنان ستاندند. از كفران نعمت بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد». سپس فرمود: «در اين بلند جاى فرود آييد». ² 2429.وقعة صِفّين ـ به نقل از اصبغ بن نُباته ـ: در مدائن، مردى درباره وضوى پيامبر خدا ـ درود و سلام بر او باد ـ پرسيد. وى (على عليه السلام ) تشتى سنگى خواست كه آبش تا نيمه باشد. سپس گفت: «كه بود كه از وضوى پيامبر خدا پرسيد؟».

مرد برخاست. على عليه السلام سه اندامش (دو دست و صورت) را سه بار شُست وسرش را يك بار مسح كشيد و گفت: «ديدم كه پيامبر خدا اين گونه وضو مى‏ساخت». ³

2430.وقعة صِفّين ـ به نقل از حَبّه عُرَنى ـ: على بن ابى طالب عليه السلام به حارث اَعوَر فرمان داد و او در ميان مردم مدائن، ندا سرداد: «هر كه از رزمندگان است، در نماز

1 - دخان، آيه 25 ـ 29.

2 -  وقعة صفّين: 142، كنز الفوائد: 1/315، بحارالأنوار: 32/422، شرح نهج‏البلاغة: 3/202.

3 - وقعة صفّين: 146.