على عليه السلام را، حقمدارى، خداجويى و دغدغه احياى ارزشهاى دينى. چنين بود كه امام عليه السلام فرمود:
لَيسَ أمري و أمركُمُ واحِداً. إنّي اُريدُكُم للّهِِ وأنتُم تُريدونَني لاِءَنفُسِكُم. 1 خواست من و شما يكى نيست. من شما را براى خدا مىخواهم و شما مرا براى خود مىخواهيد.
در چنين هنگامهاى، وقتى مردمانى پافشارى على عليه السلام را در اهداف خود ديدند و ناهمسويى خود را با اين اهداف يافتند، سرِ خويش گرفتند و از جمع خواستاران على عليه السلام بيرون رفتند و از حمايت على عليه السلام سر باز زدند. چنين بود كه هر چه زمان به پيش مىرفت، دغدغههاى دينى و انگيزههاى الهى و سمت وسوى اسلامى ـ انسانى حكومت علوى، نمودِ بيشترى پيدا مىكرد، و از سوى ديگر، حمايتها نيز كاهش مىيافت و فاصلهها بيشتر مىشد و همراهى كسانى كه در پى چيزى جز حق بودند، مىكاست.
ر.ك: ج 4، ص 108، ح 1292.