فصل چهارم: گريختن جمعى از ياران امام به سوى معاويه

4 / 1

نجاشى

مقيس بن عمرو بن مالك، مشهور به «نجاشى» از شاعران صدر اسلام و يكى از ياران امام على عليه السلام است. نجاشى از كسانى بود كه با سروده‏هاى خود مردم را به سپاه على عليه السلام مى‏خواند، از سويى مردم را براى پيكار مى‏شورانْد و از سويى معاويه و يارانش را رسوا مى‏ساخت و زشتكارى‏هاى آنان را آشكار مى‏كرد. چون در ماه رمضان با شراب، روزه‏خوارى كرد، امام عليه السلام بر او مثل ديگر معصيتكاران حد جارى كرد و خدمات گذشته‏اش على عليه السلام را از اجراى حدّ الهى باز نداشت. نجاشى كه سرسختى و قاطعيتِ امام را در اجراى حدود الهى ديد و اين‏كه چيزى مانع از اجراى حد نيست ـو فكر نمى‏كرد امام تا اين اندازه سخت‏گير باشد از ايشان كناره گرفت و به معاويه پيوست.

2782.الغارات ـ به نقل از عوانه ـ: نجاشى در روز اوّل ماه رمضان بيرون آمد. بر ابو سمّال اسدى گذر كرد كه در آستانه خانه‏اش نشسته بود. به نجاشى گفت: كجا مى‏روى؟