دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 9 -صفحه : 488/ 242
نمايش فراداده

بين نمى‏رود. منزّه است آن كه دورانش از بين نمى‏رود. منزّه است آن كه جز او خدايى نيست». 1

4322.امام على عليه السلام : منزّهى تو كه همه جا را پُر كرده‏اى و با همه چيزْ فرق دارى، و تو همانى كه هيچ چيز تو را گم نمى‏كند و تو هر آنچه را بخواهى، انجام مى‏دهى. 2

4323.امام على عليه السلام : منزّه است آن كه خِرَدها از توصيف آفريده‏هايى كه او در پيش ديده‏ها متجلّى ساخته، ناتوان‏اند، از اين‏رو، آنها را محدود و ساخته شده و تركيب يافته و رنگ‏آميزى شده، شناسانده است و زبان‏ها را از بيان چگونگى وى، عاجز گردانيده و نمى‏توانند اوصاف او را شرح كنند. منزّه است خدايى كه موران خُرد و پشه‏هاى ريز تا بزرگ‏تر از آنها چون فيلان و ماهيان را استخوان‏بندى داد، و [نيز] برخود بايسته ساخت كه هيچ پيكرى كه وى جان در آن دميده، نجنبد، جز آن كه مرگ را وعده گاه و نيستى را پايان كارش قرار داده است. 3

4324.امام على عليه السلام : پاكا! چه‏قدر شأن تو بزرگ است! پاكا! چه بزرگ است آنچه از خلقت تو مى‏بينم؛ و چه خُرد است بزرگى آن در كنار قدرت تو؛ و چه با عظمت است آنچه از ملكوت تو مى‏بينم؛ و چه ناچيز است در برابر آنچه از سلطنت تو بر ما نهان است؛ و چه فراگير است نعمتِ تو در اين جهان؛ و چه اندك است در كنار نعمت‏هاى آن جهان... به آفرينندگى و معبودى ستودنى‏ترى به‏خاطر نيكْ آزمايى بندگانت. 4

4325.امام على عليه السلام ـ درباره زمين ـ: منزّه است آن كه زمين را پس از تموّج آب‏هاى آن، ساكن كرد و پس از رطوبت كرانه‏هايش، آن را خشك نمود و آن را

1 - كامل الزيارات: 384/631، بحارالأنوار: 101/167/17.

2 -  إثبات الوصيّة: 137، بحارالأنوار: 25/28/46.

3 -  نهج‏البلاغة: خطبه 165، بحارالأنوار: 65/32/1.

4 -  نهج‏البلاغة: خطبه 109، بحارالأنوار: 4/318/43.