فرست، و از من آنچه را كه موجب تنگى دلم گرديده و به سبب آن، شكيبايىام از دست رفته و چارهجويىام كم گشته و توانم ناتوان شده، برطرف ساز، اى برطرفكننده هر زيان و گرفتارى! اى داناى هر نهان و هر راز! اى مهربانترينِ مهربانان!
"وَأُفَوِّضُ أَمْرِىآ إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ؛ 1 كارم را به خدا مىسپارم و خدا به [حال[ بندگان [خود]، بيناست." ؛ "وَمَا تَوْفِيقِىآ إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ؛ 2 و توفيق من، جز به [يارى [خدا نيست. بر او توكّل كردهام" و او پروردگارِ عرش عظيم است».
عرب باديهنشين گفت: بارها با اين جملات، طلب آمرزش كردم و خداوند، غم و دلتنگى را از من زدود و روزىام را فراوان ساخت و گرفتارى را از من دور كرد. 3
4415.امام على عليه السلام ـ در مناجاتش ـ : خداى من! گويى [پيكر[ خودم را مىبينم كه در گورم نهاده شدهام و همسايگان تشييعكننده آن، بازگشتهاند و غريبان بر غربت آن گريستهاند، و خويشان مهرورز، بر آن، سرشك افشاندهاند و دوستداران آن، آن را از بالاى گور بانگ زدهاند، و دشمنانش در زندگى، به هنگام مرگ بر او رحم آوردهاند، و در اين هنگام، بر ناظران، بيچارگىاش و بر بينندگان بهخاطر اين كه خاكْ متّكايش شده، درماندگىاش پوشيده نمانده است.
سپس ـخدايا مىگويى: اى فرشتگان من! او تنهايى است كه نزديكانش از او جدا شدهاند و يكّهاى است كه خاندانش از او قطع ارتباط كردهاند. اندكى پيش، بر
1 - غافر، آيه 44. 2 - هود، آيه 88. 3 - الفرج بعد الشدّة،
تنوخى: 1/42، كنز العمّال: 2/258/3966.