دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

در سختى‏ها بر تو تكيه مى‏شود. پس سپاس و مجد، از آنِ توست؛ چرا كه تو مالك هميشگى و پروردگار سرمدى هستى.

آفرينش آفريده را استوار ساختى، و به لطف تقديرت، آن را محكم كردى. تو در بلند مرتبگى، برتر از آنى كه آثار تغيير، در تو كارآ باشد و يا به حالتى درآيى كه فرد كافر، به خاطر آن، تو را به «تبديل يافتن» وصف كند، و يا در زيادى و نقصان، مجوّزى براى دگرگونى باشد، و يا آن كه ابرهاى احاطه در درياهاى همّتِ عقل‏ها به تو برسد، و يا طبيعتى از آن، نمونه‏اى از تو گردد كه در آن، خِرَدورزى خِرَدها در آن گم‏راه گردد.

پس اى مولاى من! فقط براى توست كه آفريده‏ها فروتنانه و با اقرار، به پروردگارى گردن نهاده‏اند و به عبوديّت، معترف و خاضع گشته‏اند.

منزّهى خداوندا! چه‏قدر بزرگى، و چه‏قدر جايگاهت والا، و برهان‏هايت گوياى راستى، و فرمانت نافذ، و اندازه‏گيرى‏ات نيكوست! آسمان را برافراشتى و بلند ساختى، زمين را آماده كردى و گستراندى، و آب فراوان وگياه انبوه، از آن، بيرون آوردى. گياهان آن، تسبيحگويت هستند و آب‏هاى آن، به فرمانت جارى شده‏اند، و بر پايه اراده‏ات، آن گونه كه فرمان دادى، ايستاده‏اند.

اى آن كه به دوام، عزّتمندى و با فناى بندگان، بر آنان چيره گشتى! جايگاهم را گرامى‏دار؛ چرا كه تو بهترين مرجع براى رفع بدبختى‏هايى. اى آن كه در هر سختى، چشم به وى دارند و در هر آسانى، به وى اميد مى‏برند! امروز، نيازم را به درگاه تو آورده‏ام و به پيشگاه تو زارى مى‏كنم. مرا از اميدى كه دارم، نااميد برمگردان، و چون راه دعا را برايم گشودى و دعا كردم، دعايم را از خود، باز مدار، و بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرست و از فضل گسترده خود، روزىِ فراوان، گسترده، حلال، پاكيزه، خوشگوار، شيرين و لذيذ، در سلامتِ كامل، روزى‏ام كن.

بار خدايا! بهترين روزهايم را روز ديدار خودت گردان، و خطاهايم را ببخش كه