خداى من! اگر خطاها مرا در نزدت حقير كرده‏اند، به حقّ توكّل نيكويى كه به تو دارم، از من درگذر.

خداى من! اگر گناهانم مرا از [دستيابى به] لطف‏هاى بزرگت فرو كشيده‏اند، يقينم به بزرگى مهرت مرا بيدار كرده است.

خداى من! اگر غفلتْ مرا از آماده شدن براى ديدارت باز داشته است، معرفتْ مرا به عظمت نعمت‏هايت توجه داده است.

خداى من! اگر كيفر بزرگت مرا به دوزخ مى‏خوانَد، فراوانى پاداشت مرا به جنّت مى‏خوانَد.

خداى من! از تو درخواست مى‏كنم، به پيشگاه تو زارى مى‏كنم و در تو اميد مى‏بَرم و از تو مى‏خواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرستى و مرا از كسانى قرار دهى كه همواره تو را ياد مى‏كنند و پيمانت را نمى‏شكنند و از شكرت غافل نيستند و فرمانت را سبُك نمى‏شمارند.

خداى من! مرا به نور عزّت پرسرور خود، ملحق كن تا عارف به تو گردم و از غير تو روى بگردانم و از تو بيمناك و مراقب خواست تو باشم. اى صاحب شكوه و بخشندگى! درود خدا و سلامِ فراوان وى بر محمّد، پيامبر خدا و خاندان پاكش باد! ¹

3 / 3 ـ 11

دعاهاى او به هنگام به پاداشتن نماز

الف ـ بين اذان و اقامه

4474.امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام به يارانش مى‏فرمود: «هركس بين اذان و اقامه، سجده كند و و در سجده‏اش بگويد: "پروردگارا! با

الإقبال: 3/295، بحارالأنوار: 94/96/13.