دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 9 -صفحه : 488/ 66
نمايش فراداده


  • گر نكردى در نبوّت را نبى اللّه‏ مُهر *آن كه در حين صَلات از مال خود دادى زكات *آنچه او را از فضايل هست از اقرانش مجوى *كى رسيدش ار نبودى افضليت وصف او *رهنمايى جوى از وى كاو شناسد راه را *ترك افضل بهرِ مفضول از فضول نفْس دان *وان ندانم هيچ‏كس را از نبى چون بگذرى *در وِلاى او نمايم پايدارى همچو قطب *من كه باشم كِش ثنا گويم، ولى مقصودم آنك *از شمار بندگان داند مرا روز جزا

  • مُرسَلى بودى على افضل ز كلّ انبيا *جز على را كس نمى‏دانم به نصّ «إنّما» *جهل باشد جُستن انسانيت از مردم گيا *از «سَلونى» دَم زدن در بارگاه مصطفى؟ *چون نبُرد اين ره كسى هرگز به سر بى‏رهنما *در طريق حق مكن جز نور عصمت، پيشوا *جز علىّ مرتضى را پادشاه اوليا *ور بگرداند فلك بر سر به خونم آسيا *از شمار بندگان داند مرا روز جزا *از شمار بندگان داند مرا روز جزا

*كردگارا! مجرمم، امّا تو آگاهى كه من

*بنده اويم. چه باشد گر به او بخشى مرا؟ 1

ديوان ابن يمين فريومدى (تصحيح: باستانى راد، تهران: انتشارات سنايى): 10 ـ 12.