آیین تزکیه

1. سوره مائده، آيه 57.

2. سوره حجرات، آيه 13.

3. ر.ك: استاد مطهرى، مقدمه اى بر جهان بينى اسلامى، ص 314 و تفسير الميزان، ذيل آيه فوق.

4. سوره بقره، آيه 213. مرحوم علامه طباطبائى با استناد به اين آيه و آيه قبل و برخى آيات ديگر قرآن... فطرى بودن روح جمعى انسان را مورد تأكيد قرار داده اند. (ر.ك: الميزان، ذيل آيه 213).

5. دكتر شعارى نژاد، روان شناسى رشد، ص 353.

6. سوره نساء، آيه 1.

7. سوره آل عمران، آيه 64.

8. مصباح الشريعه، ص 42.

9. اصول كافى، ج 2، ص 125: «ان من اوثق عرى الايمان ان تحب فى اللَّه و تبغض فى اللَّه و تعطى فى اللَّه و تمنع فى اللَّه».

10. به آيه 55 سوره نور توجه شود: «... يعبدوننى لايشركون بى شيئا».

11. نهج البلاغه، صبحى صالح، نامه 31، ص 397.

12. استاد شهيد مطهرى، تكامل اجتماعى، ص 108.

13 بحث وجدان اخلاقى در مباحث فلسفه اخلاق خواهد آمد.

14. سعدى گويد:

به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست 15. سوره حجرات، آيه 13.

16. جاحظ، البيان و التبيين، ج 2، ص 45؛ تحف العقول، ص 368 از امام صادق(ع): «الناس سواء كاسنان المشط و المرء كثير باخيه».

17. اصول كافى، ج 2، ص 164.

18. تصنيف غرر، ص 67.

19. صحيفه نور.

20. سوره انبياء، آيه 107.

21. سوره طه، آيات 2 - 1.

22. سوره آل عمران، آيه 110.

23. اصول كافى، ج 2، ص 659.

24. همان، ص 670.

25. همان، ص 656.

26. سوره نحل، آيه 90.

27. سوره مائده، آيه 8.

28. تصنيف غرر، ص 99.

29. نهج البلاغه، نامه 53، ص 326.

30. «الامام على، صوت العدالة الانسانيه» تأليف جورج جرداق، نويسنده محقق و آزاده لبنانى. روح عدالت خواهى و عدل گسترى اميرمؤمنان(ع) در سيره سياسى و اجتماعى آن حضرت نمونه هاى بى شمارى دارد كه براى اطلاع بيشتر به كتاب هاى سيره و تاريخ مراجعه شود.

31. نهج البلاغه، خطبه 27.

32. ر.ك: به اصول كافى، ج 2، ص 635 به بعد «كتاب العشره».

33. سوره عنكبوت، آيه 8. «و وصينا الانسان بوالديه حسنا و ان جاهداك لتشرك بى ماليس لك به علم فلاتطعهما...» و سوره لقمان، آيه 15 «... و صاحبهما فى الدنيا معروفا».

34. اصول كافى، ج 2، ص 160 - 161 عن جابر قال سمعت رجلا يقول لابى عبداللَّه ان لى ابوين مخالفين، فقال: «برّهما كما تبّر المسلمين ممن يتولانا» وسائل الشيعه، ج 15، ص 206.

35. ميزان الحكمه، ج 6، صص 487 - 486.

36. تصنيف غرر، ص 44.

37. ر.ك: منية المريد، شهيد ثانى و آداب تعليم و تربيت در اسلام،دكتر سيدمحمد باقر حجتى.

38. نهج البلاغه، نامه 47.

39. اصول كافى، ج 2، ص 667.

40. همان، ص 668. چنان كه از روايات برمى آيد چهل خانه از چهار سوى همسايه به حساب مى آيد.

41. همان، ص 668.

42. سفينةالبحار، ماده خلق.

43. اصول كافى، ج 2، ص 164.

44. تصنيف غرر، ص 449.

45. همان، ص 445.

46. اصول كافى، ج 2، ص 164: «ثلاث لم يجعل اللَّه لاحدفيهن رخصه: اداء الامانة الى البر و الفاجر و الوفاء بالعهد للبر و الفاجر و بر الوالدين برين كانا او فاجرين».

47. تحف العقول، ص 48.

48. اصول كافى، ج 2، ص 643.

49. مصباح الشريعه، ص 6.

50. سوره توبه، آيه 71.

51. تحف العقول، ص 48.

52. منتهى الامال، محدث قمى، ص 76.

53. اصول كافى، ج 2، ص 345.

54. همان، ص 644.

55. تحف العقول، ص 45.

56. اصول كافى، ج 2، ص 642.

57. نهج البلاغه، حكمت 6، صص 362 - 361.

58. مناقب خوارزمى، ص 271.

59. سوره آل عمران، آيه 103.

60. نهج البلاغه، نامه 47، ص 321.

61. اصول كافى، ج 2، ص 167.

62. ارشاد ديلمى، ص 126.

63. سوره حجرات، آيه 10.

64. نهج البلاغه، حكمت 12، ص 362.

65. اصول كافى، ج 2، ص 166.

66. كنز العمال، ج 6، ص 30.

67. همان، ص 163.

68. بحارالانوار، ج 40، ص 327.

69. سوره آل عمران، آيه 200: همچنين از آيات سوره عصر: «تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر» مى توان براى مطلب شاهد آورد. سفارش به حق و صبر هرگاه به عنوان يك وظيفه جمعى مطرح گردد، مى تواند در اقامه حق و پرورش روح مقاومت اجتماعى در طريق حق و تأثيرگذارى و تأثيرپذيرى ره آورد بسيار ارزشمندى داشته باشد.

70. اصول كافى، ج 2، ص 175.

71. مستدرك صحيفة الرضا، سيدمحمدباقر ابطحى، ص 286.

72. اصول كافى، ج 2، ص 670.

73. سوره شورى، آيه 38.

74. سوره آل عمران، آيه 159.

75. نهج البلاغه، حكمت 161، ص 391.

76. اصول كافى، ج 2، ص 403.

77. نهج البلاغه، خطبه 216، ص 250.

78. اصول كافى، ج 2، ص 208.

79. سنن النبى، ص 43.

80. اصول كافى، ج 2، ص 644.

81. همان، ج 2، ص 645.

82. سنن النبى، ص 62، و اصول كافى، ج 2، ص 671.

83. اصول كافى، ج 2، ص 165.

84. همان، ص 658.

85. همان، ص 658.

86. همان، ص 668.

87. همان، ص 173.

88. سوره حشر، آيه 9.

89. وسائل الشيعه، ج 6، ص 156.

90. سئل الرضا(ع) ما حق المؤمن على المؤمن؟ فقال: ان من حق المؤمن على المؤمن المودة له فى صدره و المواسات له فى ماله و النصرة على من ظلمه. (بحارالانوار، ج 74، ص 232).

91. وسائل الشيعه، ج 6، ص 156.

92. سوره توبه، آيه 23.

93. تصنيف غرر، ص 431.

94. نهج البلاغه، نامه 69، ص 354.

95. اصول كافى، ج 2، ص 640.

96. همان، ص 642.