بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
عايشه همسر رسول اكرم در حضور رسول اكرم، نشسته بود كه مردى يهودى وارد شد. هنگام ورود به جاى سلام عليكم گفت: اَلسَّامُ عَلَيْكُمْ؛ يعنى مرگ بر شما!! طولى نكشيد كه يكى ديگر وارد شد، او هم به جاى سلام گفت: اَلسّامُ عَلَيْكُمْ. معلوم بود كه تصادف نيست، نقشه اى است كه با زبان، رسول اكرم را آزار دهند. عايشه سخت خشمناك شد و فرياد برآورد كه: «مرگ بر خود شما و...».
رسول اكرم فرمود: «اى عايشه! ناسزا مگو ناسزا اگر مجسم گردد بدترين و زشت ترين صورتها را دارد. نرمى و ملايمت و بردبارى روى هرچه گذاشته شود، آن را زيبا مىكند و زينت مىدهد و از روى هر چيزى برداشته شود از قشنگى و زيبايى آن مىكاهد، چرا عصبى و خشمگين شدى؟».
عايشه: مگر نمى بينى يا رسول اللّه! كه اينها با كمال وقاحت و بيشرمى به جاى سلام چه مىگويند؟
«چرا، من هم در جواب گفتم: «عَلَيْكُمْ» بر خود شما. همين قدر كافى بود»(54)