غير از اين داغ كه در سينه سوزان دارم
چه گل از گلشن عشق تو به دامان دارم ؟
اين همه خاطر آشفته و مجموعه ي رنج
يادگاري ست كزان زلف پريشان دارم
به هواداريت اي پاك نسيم سحري
شور و آشفتگي گرد بيابان دارم
مگذر اي خاطره ي او ز كنارم مگذر
موج بي ساحل اشكم سر طوفان دارم
خار خشكم مزن اي برق به جانم آتش
كه هنوز آرزوي بوسه ي باران دارم
غنچه آسا نشوم خيره به خورشيد سحر
من كه با عطر غمت سر به گريبان دارم
شمع سوزانم و روشن بود از آغازم
كه من سوخته سامان چه به پايان دارم