منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 109

رفت سرهنگى و كودك رابخواند هركسى ميگفت شاها او گداست چون پذيرفتيم رد نتوانش كرد كرد از آن كودك طلب كارى سال گفت شادى آمد و شيون گذشت گفت شادى آمد و شيون گذشت
شه بانبازيش در مسند نشاند شاه گفتا هرچ هست انباز ماست اين بگفت و همچو خود سلطانش كرد كز كجا آوردى آخر اين كمال زانك صاحب دولتى بر من گذشت زانك صاحب دولتى بر من گذشت