منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 162

پيش تابوت پدر مي شد پسر اين چنين روزى كه جانم كرد ريش صوفيى گفت آنك او بودت پدر نيست كارى كان پسر را اوفتاد اى به دنيا بى سر و پاى آمده گر به صدر مملكت خواهى نشست گر به صدر مملكت خواهى نشست
اشك مي باريد و مي گفت اى پدر هرگزم نامد به عمر خويش پيش هرگزش اين روز هم نامد به سر كار بس مشكل پدر را اوفتاد خاك بر سر باد پيماى آمده هم نخواهى رفت جز بادى بدست هم نخواهى رفت جز بادى بدست