منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 208

پاك دينى گفت آن نيكوترست تا به كلى گم شود در بحر جود زانك چيزى گر برو ظاهر شود آنچ در تست از حسد و از خشم تو هست در تو گلخنى پر اژدها روز و شب در پرورش شان مانده اصل تو از خاك وز خون شد تمام خون كه او نزديك تر آمد به تو هرچ در بعد دلست از قرب حس گر پليديى درون مي بينيى گر پليديى درون مي بينيى
مبتدى را كو به تاريكى درست پس نماند هيچ رشدش در وجود غره گردد وان زمان كافر شود چشم مردان بيند اونه چشم تو تو ز غفلت كرده ايشان را رها فتنه ى خفت و خورش شان مانده وى عجب هر دو ز بي قدرى حرام هم نجس هم مختصر آمد به تو هم حرام افتد بلا شك هم نجس اين چنين فارغ كجا بنشينيى اين چنين فارغ كجا بنشينيى