اين ابرهاي سوخته سوگوار
تابوت آفتاب را به کجا مي برند ؟
اين بادهاي تشنه هار و حريص وار
دنبال آبگون سراب کدام باغ
پاي حصارهاي افق سينه مي درند ؟
اکنون درخت لخت کوير
پايان نااميدي
و آغاز خستگي کدامين مسافر است ؟
مرغان رهگذر
مرگ کدام قاصد گمگشته را
از جاده هاي پرت به قريه مي آورند ؟
اي شب ! به من بگو
اکنون ستاره ها
نجواگران مرثيه عشق کيستند
هنگام عصر بر سر ديوار باغ ما
باز آن دو مرغ خسته چرا مي گريستند ؟