دوايى كه بر زخم مى زنند و چيزى كه با آن زخم يا عضو شكسته را مى بندند,(جَبيره) نام دارد.
1-شخصى كه بر اعضاى وضويش زخم يا شكستگى است , اگر بتواند به طور معمول وضو بگيرد, بايد چنين كند 1 مثلاً:
ـ روى زخم باز است و آب براى آن ضرر ندارد.
ـ روى زخم بسته است ولى باز كردن آن امكان دارد و آب ضرر ندارد.
2-چنانچه زخم بر صورت يا دستهاست و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد, اگر اطراف آن را بشويد كافى است . 2
3-اگر زخم يا شكستگى در جلوى سر يا روى پاها است (محل مسح ) و روى آن باز است , چنانچه نتواند آن را مسح كند, بايد پارچهء پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده , مسح كند و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد, بايد به جاى وضو تيمم كند و بهتر است يك وضو بدون مسح هم بگيرد. 3
1 ـ توضيح المسائل، م 324. 2 ـ همان، م 325. 3 ـ همان، م 326.