مي گويم كه در مبدا دين آنها كسب معرفت اينقدر با اهميت تلقي شده"(1). گوستاو لوبون در كتاب معروف خود تمدن اسلام و عرب مي گويد : " اين طور معروف است كه پيغمبر امي بوده است ، و آن مقرون به قياس هم هست ، زيرا اولا اگر از اهل علم بود ارتباط مطالب و فقرات قرآن به هم بهتر مي شد ، بعلاوه آن هم قرين قياس است كه اگر پيغمبر امي نبود نمي توانست مذهب جديدي شايع و منتشر سازد ، براي اينكه شخص امي به احتياجات اشخاص جاهل بيشتر آشناست و بهتر مي تواند آنها را به راه راست بياورد . به هر حال ، پيغمبر امي باشد يا غير امي ، جاي هيچ ترديدي نيست كه او آخرين درجه عقل و فراست و هوش را دارا بوده است " (2) . گوستاو لوبون به علت آشنا نبودن با مفاهيم قرآني ، و هم به خاطر افكار مادي كه داشته است.
سخن ياوه اي درباره ارتباط آيات قرآن و درباره عاجز بودن عالم از درك احتياجات جاهل مي بافد و به قرآن و پيغمبر اهانت مي كند ، در عين حال اعتراف دارد كه هيچ گونه سندي و نشانه اي بر سابقه آشنايي پيغمبر اسلام با خواندن و نوشتن وجود ندارد . غرض از نقل سخن اينان استشهاد به سخنشان نيست . .
1. چاپ اول ، ص . 45 . 2. چاپ چهارم ، ص . 20 .