ستايش ويژه ى آن خدائى است كه ستايش را ديباچه ى تمجيد و ثناى خود قرار داد و انگيزه اى براى فضل و احسان بيشتر و سندى بر عظمت و نعمتهاى بى كران طبيعت.
اى بندگان خدا. گردش روزگار در گذشته و آينده يكسان است و آن چه بر سر پيشينيان گذشت، بر سر ديگران نيز خواهد گذشت: گذشته ها باز نمى گردد و نعمت موجودش برقرار نمى ماند. دنيا سرنوشت خو را مانند روز اول دنبال خواهد كرد: كار و بارش يكنواخت و شاخص فعاليتهايش نمايان است. گويا رستاخيز در تعقيب شنما است و شما را به سوى ميعادتان مى راند، آن سان كه ساربان تازيانه بر پشت شتران آبستن مى كوبد تا هر چه زودتر براى زايمان به مقصد برساند. پس، هر كس به كار دنيا سرگرم شود و از فكر خويشتن غافل بماند، در تاريكيها سرگردان مى ماند و به مهلكه مى افتد و اغوا گرانش به سوى طغيان و سركشى مى كشانند و كارهاى زشتش را زيبا نشان مى دهند. اما تلاش و طاعت پيشروان هدايت، به بهشت جاودان مى انجامد و كوتاهى واماندگان در راه، به آتش سوزان منتهى مى گردد.
اى بندگان خدا، بدانيد كه تقوى چون دژى افراخته و سر بلند است و تبهكارى مانند دژى پست و بى استقامت كه از پناه دادن تبهكاران و حمايت پناه بردگان عاجز و ناتوان است. اين را به خاطر بسپاريد كه در اثر تقوى نيش زهر آگين لغزشها بريده مى شود و با يقين و باور قطعى به آخرين درجات سعادت مى رسند.
اى بندگان خدا، از خدا بترسيد و خدا را درنظر بگيريد و فكر جان خود باشيد كه براى شما از هر كسى گرانمايه تر و محبوبتر است. خداوند شاهره حق را برايتان روشن كرده و جاده هاى فرعى آن را منور ساخته است. شما در پايان راه با بدبختى دائم در گير مى شويد و يا به خوشبختى جاويدان مى رسيد. پس به هوش باشيد و در روزگار فنا و گذرا، براى روزهاى بقا و پايا، زاد و توشه ى لازم را فراهم كنيد: شما زاد و توشه ى آخرت را شناخته ايد و به بستن بار سفر ماموريد و به كوچ و حركت دعوت شده ايد. شما مردم در آستانه ى سفر آخرت قرار داريد و همانند كاروانى هستيد كه آماده ى حركت نشسته اند و نمى دانند نواى رحيل و حركت كى كوبيده مى شود. آخر كمى فكر كنيد: كسى را كه براى زندگى باقى آفريده اند، با اين دنياى فانى چه كار است؟ انسان از دولت و ثروتش چه طرفى خواهد بست كه دير و زود، از دستش خارج مى شود و حساب و بازپرسى آن بر عهده اش باقى خواهد ماند؟
اى بندگان خدا. از مرگ و نزديكى اجل برحذر باشيد و خود را براى پذيرائى آن مهيا كنيد. مرگ با صولت و هيبتى بس عظيم بر شما وارد مى شود: يا سعادتى كامل كه شقاوتى به همراه ندارد. و يا شقاوتى كه با آن سعادتى در كار نيست. چه كسى به بهشت برين نزديكتراست، غير از كسانى كه به سوى دوزخ مى شتابند؟ اى مردم، مرگ شما را به ميعادگاه قيامت مى راند: اگر متوقف شويد، شما را مى ربايد و اگر بگريزيد خود را به شما مى رساند. مرگ از سايه ى شما به شما نزديكتر است. اجل شما، در پيشانى شما ثبت است و با هر قدمى كه برداريد، از پشت سر بساط زندگى شما را جمع مى كنند.
اى مردم از خدا بپرهيزيد، و با اعمال شايسته به استقبال مرگ برويد. ثروت فنا پذير دنيا را بدهيد و درجات عالم باقى را بخريد. بار كنيد كه فرياد جارچى بلند است. آماده ى مرگ شويد كه بر سرتان سايه افكنده است. مانند آن مردمى باشيد كه با يك نهيب، از خواب غفلت برجستند و دانستند كه زندگى دنيا قابل توجه نيست، لذا دست از دنيا شستند و دل به آخرت بستند. بدانيد كه خداوند سبحان شما را بى هدف نيافريده و بعد از مرگ رهايتان نخواهد كرد. ما تا بهشت و دوزخ همان قدر فاصله داريم كه اجل فرارسد و گريبان ما را بگيرد. فاصله اى كه با يك چشم زدن كوتاه شود و با گذشت يك ساعت مقياس آن در هم بريزد، فاصله ى كوتاهى است، و اجلى كه در راه است و با تازيانه ى شب و روز به سوى ما مى شتابد، چه زود فراخواهد رسيد. و پيك بهشت و دوزخ كه بزودى سر مى رسد، شايسته ى هر گونه پذيرائى است.