1 ـ دار الحديث الاشرفيه البرانيه: ساخته ملك اشرف موسى به سال 634 هجرى است كه در دامنه كوه قاسيون ـ در كنار رودخانه اى بنام يزيد ـ ساخته شده است.
2 ـ دار الحديث القلانسيه: به وسيله حمزه بن اسد بن قلانسى در سال 720 هجرى در نزديكى نهر يزيد ـ و كنار حمام زهور ـ كنونى قرار دارد(257). اين دار الحديث اكنون نيز مورد استفاده بوده و در غرب مدرسه العمريه مى باشد.
3 ـ دار الحديث الناصريه: در جنوب جامع الافرم كنونى است كه به وسيله ملك ناصر بن ملك العزيز در سال 645 هجرى ساخته شده است.
4 ـ مدرسه شركسيه يا چهاركسيه: به وسيله چركسيان در دوره ايوبى (سده هشتم هجرى) ساخته شده است. داراى دو گنبد بزرگ به رنگ قرمز مى باشد. اين بنا امروزه بعنوان جامع و مسجد محله محى الدين بن عربى استفاده مى شود و مكان آن نيز كمى پائين تر از جامع محى الدين ـ در داخل همان بازار ـ و در سمت راست مى باشد.
5 ـ مدرسه العمريه: هنگام ورود احمد بن قدامه به اين منطقه در حدود سالهاى 550 هجرى ساخته شد. اين مدرسه كتابخانه اى بزرگ دارد و در پائين دامنه كوه قاسيون واقع شده است(258).
6 ـ مدرسه ماردانيه: اين مدرسه در حوالى جسر الابيض كنونى است و توسط عزيزة الدين خاتون ـ دختر ملك قطب الدين ماردينى ـ در قرن هفتم هجرى بنا شده است.
7 ـ جامع حنابله: يكى از مساجد مهم عصر ايوبيان است كه به وسيله شيخ ابو عمر بن قدامه مقدسى ـ از بزرگان حنابله ـ در قرن ششم هجرى بنا شده است. چون مظفر الدين كوكبورى ـ داماد صلاح الدين ـ هزينه فراوانى براى آن مصرف كرد به جامع مظفريه نيز معروف شد.
8 ـ جامع شيخ عبدالغنى نابلسى: جايگاه و محل سكونت محدث و عالم بزرگ اهل سنت در قرن يازدهم هجرى ـ يعنى شيخ عبدالغنى نابلسى ـ بوده كه اين مسجد به وسيله نوه اش شيخ مصطفى ساخته شده است. در صحن مسجد مقبره شيخ عبدالغنى و نوه اش قرار دارد.
ساير مقابر صالحيه
در صالحيه بسيارى از علما، زهاد، فلاسفه و... مدفون هستند از جمله:
1 ـ يوسف القمينى، متوفى سال 657 هـ از عرفاى دمشق.
2 ـ قطب الدين راوندى، رئيس فرقه راونديه (صوفيه).
3 ـ ابوبكر بن قوام، از زهاد و عرفاى دمشق.
4 ـ احمد بن قدامه، عارف بزرگ و متوفى بسال 558 هجرى.
5 ـ ابن مالك نحوى، متوفى بسال 673 هجرى.
6 ـ ابراهيم بن احمد موصلى، از علماى حنفيه و صاحب طبقات حنفيه متوفى بسال 695 هجرى.
7 ـ ابن قاضى العسكر حنفى، متوفى 651 هجرى.