يريد الشيطان او يكنى به عن قوم منظور حضرت از اين سخن شيطان است يا جمعيت خاصى (كه خوهاى شيطانى داشتند)!
اين خطبه نيز به داستان جنگ جمل و حوادث دردناك آن اشاره مى كند، و امام لشكر طلحه و زبير را به عنوان لشكر شيطان معرفى فرموده سپس به ويژگيهاى خودش در اين ميدان اشاره مى كند و آنگاه برنامه آينده خود را در اين ميدان ضمن جمله هاى كوتاه و كوبنده اى كه آميخته با تهديدات جدى براى دشمن است بيان مى فرمايد و ضمن يك پيشگويى صريح نتيجه اين جنگ خونين را از قبل بيان مى كند.
الا و ان الشيطان قد جمع حزبه، و استجلب خيله و رجله، و ان معنى لبصيرتى: ما لبست على نفسى، و لا لبس على.
و ايم الله لافرطن لهم حوضا انا ماتحه! لا يصدرون عنه، و لا يعودون اليه.
آگاه باشيد! شيطان حزب خود را گرد آورده و سواره و پياده هاى لشكرش را فراخوانده است، ولى من آگاهى و بصيرت خود را همراه دارم، نه حقيقت را بر خود مشتبه ساخته ام و نه ديگرى بر من مشتبه ساخته، به خدا سوگند گردابى براى آنان فراهم سازم كه جز من كسى نتواند آن را چاره كند! هرگز از آن بيرون نمى آيند و (آن عده كه از آن بگريزند هرگز به سوى آن باز نمى گردن د) و قدم نهادن در چنين صحنه هايى را فراموش مى كنند!