حضرت علي(عليه‌السلام) در نهج البلاغه درباره هدفمندي آدم و عالَم فرمود: «فإِنّ الله سبحانه لم يخلقكم عَبَثاً ولم يترككم سُدي ولم يَدَعْكُم في جهالةٍ ولا عَمي»[1]؛ خداوند شما را عبث نيافريده و مهمل وا نگذاشته و شما را در جهالت و نابينايي سرگردان رها نكرده است.
همچنين در نهجالبلاغه آمده است: و كلّف يسيراً ولم يكلّف عسيراً وأَعطي علي القليل كثيراً ولم يُعْصَ مغلوباً ولميُطَعْ مُكْرِهاً ولم يُرْسِل الاَنبياء لعباً ولميُنْزِل الكتاب للعباد عبثاً ولاخَلَقَ السموات والاَرضَ وما بينهما باطلاً: (ذلِك ظنّ الّذين كفروا)[2]؛ يعني خداوند تكاليف آساني بر دوش آنان گذارده و هرگز تكليف سنگيني نكرده و در برابر كار كم پاداش زياد قرارداده و هيچگاه كسي از روي اجبار او را معصيت نكرده و اطاعت از روي اكراه نبوده و پيامبران را بيهوده نفرستاده و كتب آسماني براي بندگان را عبث نازل نكرده است. آسمانها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست، باطل و بيهدف نيافريده است؛ اين گمان كساني است كه كافرند.
[1] ـ نهج البلاغه، خطبه 86. [2] ـ همان، حكمت 78.