اين اتحاد، يك اتحاد و وحدت جهان شمول است. قرآن كريم در اين زمينه ميفرمايد: كافران و مشركاني كه با شما كاري ندارند و به جامعه اسلامي ضرري نميرسانند و توطئهاي بر ضد مسلمانان نكردهاند، گرچه دين و اعتقادشان مبغوض شماست، ولي خداي سبحان شما را نهي نميكند كه با آنان رابطه مسالمتآميز و نيكي و عدالت داشته باشيد، چون خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد؛ (لاينهاكم اللّه عن الذين لم يقتلوكم في الدّين ولم يخرجوكم من دياركم أن تبرّوهم وتقسطوا إليهم إنّ اللّه يحبّ المقسطين)[1].
همچنين قرآن در جايي ديگر، صلح و سازش ميان دولت اسلامي و دولت كفر را مطرح كرده، ميفرمايد: چنانچه كافران به شما پيشنهاد صلح و سازش دادند، اظهار تمايل نشان دهيد؛ (و إن جنحوا للسَّلم فاجْنح لها... )[2]، ليكن اين پذيرش صلح در صورتي است كه آنان به شما تهاجم و حملهاي نداشته باشند، زيرا اگر آنان حمله كرده، بعضي از شما را كشتند و اموالتان را به غارت بردند، وظيفه شما مبارزه است، نه صلح. هرگز وهن و سستي به خود راه ندهيد و آنان را به سوي صلح و سازش فرا نخوانيد، چون شما برتريد و خدا با شماست و هرگز اعمال شما را بينتيجه نميگذارد، بلكه وقتي مبارزه كرديد و شهيد يا جانباز يا اسير داديد، اعمالتان را به هدف ميرساند و مشفوع نتيجه قرار ميدهد، چون عمل وقتي به هدف نرسد «وتر» و تك است؛ (فلا تهنوا وتدعوا إلي السَّلم وأنتم الأعلون واللّه معكم ولن يَتِركم أعمالكم)[3].
[1] ـ سوره ممتحنه، آيه8. [2] ـ سوره انفال، آيه61. [3] ـ سوره محمد، آيه35.