1 . تفسير المراغى، ج 3، آيه 136.
2 . نحل (16) آيه 106.
3 . مجمع البيان، ج 3، ص 388; تفسير الكشاف، ج 2، ص 430، و تفسير ابن كثير، ج 4، ص 228.
4 . غافر (40) آيه 28.
5 . ر.ك: تفسير فخررازى، ج 27، ص 56.
6 . كهف (18) آيات 19 20.
7 . ر.ك: تفسير فخررازى، ج 21، ص 103; روح المعانى، ج 15، ص 231 و تفسير المراغى، ج 15، ص 133.
8 . همان.
9 . همان.
10 . حجّ (22) آيه 78.
11 . انعام (6) آيه 119.
12 . بقره (2) آيه 173.
13 . الجامع لاحكام القرآن، ج 2، ص 227.
14 . بقره (2) آيه 195.
15 . نساء (4) آيه 29.
16 . بقره (2) آيه 185.
17 . صحيح بخارى، ج 8، ص 38، كتاب الاكراه، باب مداراة الناس.
18 . فتح البارى، ج 5، ص 160; كنزالعمال، ج 4، ص 233، ح 1073.
19 . الجامع الصغير، ج 1، ص 491.
20 . صحيح بخارى، ج 2، ص 179، كتاب الحجّ، باب فضل مكه و بنيانها.
21 . سنن نسائى، ج 5، ص 253، كتاب المناسك باب التلبية بعرفة.
22 . و سائل الشيعه، ج 6، باب 24 از ابواب امر به معروف و نهى از منكر، ح 2، 3، 6، 5 و 29.
23 . همان، ح 2.
24 . وسائل الشيعه، كتاب امر به معروف و نهى از منكر، باب 26، ح 2.
25 . فصّلت (41) آيه 34.
26 . همان، آيه 33.
27 . الرسائل، ص 177 178.