ورود غيرمسلمان و مسلمان غيرمُحرم به محدوده حرم، كه مكه تنها بخشي از آن است، جايز نيست، مگر مسلماني كه اهل مكه باشد و ناگزير از رفتوآمد مكرر به محدوده حرم است، يا كسي كه از احرام قبلياش يك ماه نگذشته، بخواهد از حرم خارج شود و به آن بازگردد. خلاصه اينكه، موارد استثناي از حكم كلي مزبور، اندك است.
راز حكم مزبور، برابر بيان نوراني امام سجاد(عليهالسلام) اين است كه: ورود در حرم، اينگونه در قصد حجگزار تجلّي يابد كه: «خدايا! من غيبت و عيبجويي احدياز ملّت اسلام را نميكنم». و آنگاه كه زائر وارد مكّه شد بايد بر اين نيت باشد كه: «خدايا! به قصد تو آمدم»[1] نه به قصد تجارت، شهرت، سياحت، تفريح، تفرّج و مانند آن.
2 ـ گذشته از امنيت تكويني، كه خداوند حتي قبل از اسلام نصيب سرزمين مكه كرده است: (أو لم يروا أنّا جعلنا حرماً امناً ويتخطّف النّاس من حولهم أفبالباطل يؤمنون وبنعمة الله يكفرون)[2]
[1] ـ ر.ك: همين كتاب، ص 347 ـ 343 (حديث شبلي). [2] ـ سوره عنكبوت، آيه 67.